44 36 762 0912
فهرست
فهرست
44 36 762 0912
واقعیت مجازی (Virtual Reality یا VR) یک محیط کاملا دیجیتالی است که با استفاده از کامپیوترها و تجهیزات خاصی مانند عینک‌های VR یا دستگاه‌های محیطی ایجاد می‌شود تا کاربر تجربه‌ای شبیه یا کاملا غیر منتظره از دنیای واقعی داشته باشد. در این محیط، کاربر می‌تواند حول محور 360 درجه حرکت کند و با محتوای پیرامون خود تعامل داشته باشد. واقعیت مجازی در زمینه‌های مختلفی مانند آموزش، پزشکی، معماری، طراحی صنعتی، و سرگرمی استفاده می‌شود.
تکنولوژی واقعیت مجازی دنبال خلق یک تصویر یا محیط سه‌بعدی واقع‌گرا است، که انسان می‌تونه اونو به عنوان چیزی واقعی تشخیص بده و حتی باهاش به شکل واقعی تعامل داشته باشه، در ادامه همراه pixlink باشید.
این تکنولوژی هنوز به سطحی که در فیلم “ماتریکس” دیدیم نرسیده، ولی هدست‌ها، بازی‌ها و تجربیات واقعیت مجازی نسل جدید می‌تونن خیلی واقعی به نظر برسن. حتی وقتی که در وضعیت واقعیت مجازی هستید، باز هم تعامل با دنیای مجازی به کمک حرکات طبیعی بدنتون می‌تونه خیلی جذاب باشه .
همه این کارها با استفاده از هدست واقعیت مجازی انجام میشه، که باعث کنترل و ردیابی موقعیت شما و کارهایی که انجام می‌دید میشه. تو واقعیت مجازی می‌تونید اشیا رو بردارید و پرتاب کنید، اشیا رو بسازید، خم بشید تا به همه چیز با دقت نگاه کنید، یا حتی به پشت خودتون نگاه کنید، به جایی که همیشه به جلو نگاه کنید. حتی اینکه به محیط پشت سرتون نگاه کنید یک تجربه نوآورانه‌ست. همه این چیز با استفاده از هدست واقعیت مجازی امکان‌پذیر میشه.
واقعیت مجازی با قرار دادن یک صفحه کوچک، به طور معمول یک مانیتور LCD یا OLED با رزولوشن بالا، در فاصله کمی از چشماتون کار میکنه. با استفاده از لنزهای استریوسکوپی، تصویر به طوری منحرف میشه تا به صورت سه‌بعدی نمایش داده بشه. در حالی که شما سرتان را حرکت می‌دهید، هدست مکان و جهت شما را پیگیری میکنه و تصاویر بازی رو به طور متناسب تنظیم میکنه، به طوری که حرکات شما در دنیای واقعی در تجربه مجازی تقلید میشه.
این تکنولوژی به طور مشخص با واقعیت افزوده (AR) که اشیا مجازی را به دنیای واقعی اضافه میکنه، متفاوته. در AR، نقاط ثابت و مشخصی از مرجع واقعی وجود داره که چشم‌های شما می‌تونند از اونها برای پیگیری و مسیریابی استفاده کنند. در واقعیت مجازی، محیط کامل شبیه‌سازی می‌شود و دستیابی به واقع‌گرایی سخت‌تره.
الان داریم به پروژه‌های پیشرفته واقعیت مجازی نگاه می‌کنیم، که توانایی احساسات مثل لمس و حتی بو رو هم دارن. ولی در دنیای عادی، واقعیت مجازی بیشتر مرتبط با تجربه‌های دیداری، شنوایی و کنترل اشیاء ساده است. اما با این حال، وقتی ببینی که این قابلیت‌های ساده چه چیزهای شگفت‌انگیزی رو می‌تونن به وجود بیارن، حیرت زده خواهی شد.
اپلکیشن واقعیت افزوده یک فناوری جدیده که جذابیت زیادی داره و به همین دلیل بیشتر در حوزه سرگرمی ازش استفاده میشه. امروزه با پیشرفت سخت افزارهای گوشی و همه گیر شدن آنها خیلی…
اصلی‌ترین بخش تو واقعیت مجازی امروز، هدست واقعیت مجازیه. این وسیله فنی معمولا شامل نمایشگرهایی هست که دنیای مجازی رو بهت نشون میده، لنزهایی که این دنیا رو به چشمات به شکل سه‌بعدی میارن، و یه سری حلقه‌های صوتی، مثل بلندگوها یا هدفون‌ها. اکثر این هدست‌ها یه طراحی راحت برای قرار گرفتن روی سرت دارن و بعضیا دوربینای داخلی هم دارن که حرکتاتت رو ردیابی کنن. حتی بعضیا ردیاب چهره و پورت‌های اضافی برای اضافه کردن لوازم اضافی دارن.
بعضی از این هدست‌ها سیمی هستن، مثل Valve Index، که لازمه به یه کامپیوتر قوی وصل بشن تا کار کنن. ولی بعضی دیگه، مثل Meta Quest 2، برای استفاده مستقل طراحی شدن و باتری و پردازشگر خودشون رو دارن. همچنین هدست‌های واقعیت مجازی که برای تلفن‌های همراه طراحی شدن، هم وجود دارن، ولی دیگه تقریباً استفاده نمیشن.
به‌طور کلّی، هرچند هدست اصلی‌ترین قطعه‌ی سخت‌افزاریه که برای تجربه واقعیت مجازی لازم داری، بیشتر سیستم‌های واقعیت مجازی از اجزای دیگه هم استفاده می‌کنن تا تجربه رو بهتر کنن یا حداقل بهتر عمل کنن.
ردیاب‌ها:
بعضی از این هدست‌ها از یه روش به اسم “درون به بیرون” برای ردیابی استفاده می‌کنن، داخل هدست دوربین‌هایی قرار دادن که عمق‌ها رو حس می‌کنن و موقعیت هدست رو تشخیص میدن. ولی همچنین هستن هدستای دیگه ای که ردیابی‌هاشون خارجیه و باید در کناره‌ها یا گوشه‌های فضای بازی نصب بشن.
به هر حال، هر هدست حتماً یه نوع شتاب‌سنج و ژیروسکوپ داره، که تغییر حالت و جهت هدست رو پیگیری می‌کنن.
کنترل‌ها:
هدست‌های واقعیت مجازی بیشتر با چند دکمه‌ی ساده که روی خود هدست هستن، اجازه میدن تا در دنیای مجازی کنجکاوی کنید و باهاش تعامل پیدا کنید، مخصوصا هدست‌های واقعیت مجازی که بر پایه تلفن‌های همراه قدیمی‌تر ساخته شدن. اما هدست‌های پیشرفته‌تر دارای کنترل‌هایی شبیه به دسته‌های جادویی هستن، در حالی که سیستم‌های پیشرفته‌تر واقعیت مجازی کنترل‌هایی رو ارائه می‌کنن که حتی می‌تونن حرکت انگشتاتون رو پیگیری کنن.
بعضی تنظیمات واقعیت مجازی حتی بدون نیاز به کنترل‌کننده‌های جداگانه، می‌تونن دست‌هاتون و انگشتاتون رو ردیابی کنن. و برخی از این تکنولوژی‌ها حتی می‌تونن تمام بدن رو ردیابی کنن، به این شکل که می‌تونید پاها و دست‌هاتون رو به عنوان ورودی‌های اضافی برای تعامل با دنیای مجازیتون به کار ببرید.
پردازنده گرافیک:
تجربیات و بازی‌های واقعیت مجازی برای ایجاد حس واقعی بودن ، نیاز به توان پردازشی بالا دارن، حتی اگه از هدست‌های کم‌کیفیت استفاده کنی. برای همین، هدست واقعیت مجازی باید یا یک پردازنده داخلی قوی داشته باشه یا بتونه به یه سیستم قوی متصل بشه. می‌تونه یه کامپیوتر بازی یا یه لپ‌تاپ باشه، یا مثلاً برای PSVR و PSVR2، می‌تونه به کنسول پلی‌استیشن متصل بشه.
واقعیت افزوده یا همون augmented reality در صنعت مبلمان و دکوراسیون کاربردهای زیادی داره. با استفاده از واقعیت افزوده، میشه طراحی محصولات رو به صورت مجازی بررسی کرد و از پیش‌بینی امکانات و روش‌های مختلف استفاده…
ما به شما تمام بهترین هدست‌های واقعیت مجازی رو در این مقاله معرفی می کنیم.
هدست‌های PCVR
در طول ده سال اخیر، هدست‌های PC VR برای سازندگان واقعیت مجازی یه نقطه مهم بودن، با محصولاتی مثل Oculus Rift و HTC Vive که اولین قدم‌های این دنیا رو برداشتن.
امروزه هم مثال‌های مدرن‌تری مثل Valve Index، Pimax 5K Super و HP Reverb G2 وجود دارن. این هدست‌ها تلاش می‌کنن تا بهترین نمایشگرها رو داشته باشن، با کیفیت تصویر بالا، نرخ تجدید تصویر بیشتر و لیستی کامل از بازی‌ها در مارکت‌های Meta و SteamVR .
این هدست‌ها می‌تونن با سیم یا بی‌سیم استفاده بشن، از ردیابی داخلی یا خارجی پشتیبانی کنن، و از انواع مختلف کنترل‌کننده پشتیبانی می‌کنن. با این حال، تقریباً همیشه این هدست‌های واقعیت مجازی به قیمت بالایی فروخته میشه و برای اجراشون نیاز به یه کامپیوتر قدرتمند و هزینه‌بر هست.
کنسول VR
هر چند هدست‌های واقعیت مجازی کنسولی زیاد پیدا نمیشن، ولی دو گزینه وجود داره که خیلی محبوب شدن: PlayStation VR (PSVR) و PlayStation VR2 (PSVR2). اینا شاید همه قابلیت‌های هدست‌های عالی PC VR رو نداشته باشن، ولی وقتی که به بازار اومدن، به دلیل قیمت پایین ترشون محبوبیت پیدا کردن.
واقعیت مجازی مستقل
هدست‌های مستقل واقعیت مجازی خودشون یه پردازشگر داخلی، ردیابی داخلی به بیرون، باتری و کنترل‌های حرکتی بی‌سیم دارن. این‌ها به‌طور خلاصه‌تر برای ورود به دنیای واقعیت مجازی تمام چیزهای لازم رو دارن و ممکنه راه بهتری برای تجربه‌اش ارائه بدن. ولی همینطور باید بدونید که زمان کار با باتریشون محدوده و پردازنده‌های گرافیکی داخلیشون به هیچ عنوان قدرتی ندارن که مثل کنسول‌ها و کامپیوترهای PC VR باشه. با این وجود، قیمت مناسب‌تری دارن مخصوصا اگه نیاز به خرید کنسول یا کامپیوتر جدا نداشته باشید.
همه این هدست های مستقل ، ویژگی‌های خاصی دارن. این ویژگی‌ها می‌تونن تأثیری روی عملکرد و تجربه نهایی کاربر در دنیای واقعیت مجازی داشته باشن:
رزولوشن:
تعداد پیکسل‌های نمایشگر(ها) در هدست واقعیت مجازی، به عنوان یک فاکتور مهم برای شما، با حاصل ضرب تعداد پیکسل‌های افقی در تعداد پیکسل‌های عمودی نمایش داده میشه. هدست‌های با رزولوشن بالاتر با کاهش لرزش در لبه‌ها ، معمولاً تصاویری شفاف‌تر به چشمتون نشون میدن.
حتی نوشته های بیشتر قابلیت خوندن بهتری دارن و شما می‌تونید اشیاء دورتر رو بهتر تشخیص بدید. هدست‌های نسل اولیه واقعیت مجازی مثل Oculus Rift و HTC Vive، رزولوشن ترکیبی (برای هر دو چشم) 2160 × 1600 داشتن، در حالی که هدست‌های نسل جدیدتر مثل Pimax 5K Super رزولوشن 5120 × 1440 دارن. همچنین هدست‌های با رزولوشن بیشتری هم وجود دارن، ولی افزایش رزولوشن، نیاز به پردازنده‌های گرافیکی با قدرت بیشتری داره.
نرخ تجدید تصویر:
این مقدار نشون میده که نمایشگر چند بار در یک ثانیه تصویرش رو تغییر میده، که به اصطلاح نرخ هرتز (Hz ) نامیده میشه. وقتی نرخ تجدید بالاتر باشه، می‌تونه تصاویر با حرکتی نرم‌تر ارائه بده، اما به‌طور همزمان می‌تونه عمق تجربه‌ی تصویری رو کمتر کنه و تشنج حرکتی رو کاهش بده. بیشتر هدست‌های واقعیت مجازی حداقل نرخ تجدید تصویر 90Hz رو پشتیبانی می‌کنن، اگرچه بعضی از اونها ممکنه نرخ‌های 120Hz یا حتی به 180Hz رو هم پشتیبانی کنن.
زاویه دید:
این فاکتور نشون میده چقدر دوربینی داخل هدست می‌تونه دنیای اطرافتون رو براتون نمایش بده. دید چشمان انسان در حدود 200 تا 220 درجه هست، اما اکثر هدست‌های واقعیت مجازی تنها حدود 110 درجه دید رو بهتون ارائه میدن. این به معنای اینه که ممکنه بخش‌هایی از صفحه‌نمایش رو به‌خصوص در لبه‌ها یا بالا و پایین از دیدتون خارج باشه، ولی اکثراً اون بیشتر حاشیه‌ایه و تأثیر کمتری رو داره.
بعضی هدست‌ها می‌تونن دید به 200 درجه رو پشتیبانی کنن. داشتن زاویه دید بزرگتر می‌تونه به تجربه بازی یا تجربه کمک کنه و احساس واقعی‌تری بهتون بده.
لنزها:
در اینجا انواع مختلفی از لنزهای دوبلیکن داریم. یکی از معروف‌ترین نوعشون لنزهای فرسنل هستن، ولی به دلیل داشتن یه جور “نقطه بهینه” خیلی کوچیک که تصاویر واقعیت مجازی توش به شکل واضح میان، بهشون انتقاد شده.
همچنین ایجاد نورهای زیبا و “پرتوهای الهی” در صحنه‌ها با تفاوت زیاد هم بهشون انتقاد شده. بیشتر هدست‌های واقعیت مجازی از نسل جدید از لنزهای پانکیک استفاده می‌کنن. این لنزها کوچیک‌تر و سبک‌تر هستن و نور اضافی در لنز فرسنل رو کمتر می‌کنن. اما به عنوان یه نقطه منفی، نور به کاربر منتقل نمی‌شه و تصاویر ممکنه تاریکتر باشن یا به نور بیشتری نیاز داشته باشن تا توسط نمایشگر نشون داده بشن.
صدا:
هدست‌های مختلف راه‌حل‌های مختلفی برای صدا دارند. بعضی از هدست‌ها هدفون‌های روی گوش را ارائه می‌دهند که روی گوش‌هاتون قرار می دین و برخی دیگر اسپیکرهای عمومی دارند که صدا را به اطراف شما منتقل می‌کنند. این می‌تونه به شما کمک کنه که به آنچه در اطراف خود می‌شنوید راحت‌تر دسترسی پیدا کنید، اما به انتقال بهتر تجربه صوتی کمک نمی‌کنه.
همچنین هدست‌های دیگر فقط یک جک هدفون 3.5 میلی‌متری دارند و به شما این امکان رو میدن که هدفون یا گوشواره‌هایی که دوست دارین رو وصل کنید. کیفیت صدا با توجه به هدست متفاوته و به طور خاص، هدست Valve Index به خاطر کیفیت برتر صدایش ، تحسین شده است.
راحتی:
هر هدست دارای طراحی منحصر به فردی برای بند سری، وزن و ساختار پلیت صورتی‌اش است. سطوح راحتی هر هدست به طور کامل متفاوته. بعضی از هدست‌ها سبک و توازن دارند که به شما این امکان رو میدن تا ساعت‌ها بازی کنید، در حالی که هدست‌های دیگه ممکنه پس از مدتی شما رو اذیت کنن. هدست‌های سبک‌تر عموماً راحت‌تر هستند، اما این نکته قطعی نیست و ممکنه تجربه‌ی هر فرد متفاوت باشه.
سیمی در مقابل بی‌سیم:
برخی از هدست‌ها دارای سیم هستند، مثل Valve Index، که نیاز به اتصال سیمی به کامپیوتر بازی یا کنسول و منبع تغذیه دارند. همچنین هدست‌هایی مثل Meta Quest Pro کاملاً مستقل هستند و بدون سیم کار می‌کنن. HTC Vive Pro 2 هم می‌تونه با استفاده از کیت بی‌سیم ارتقاء پیداکنه. در هر حال، هدست‌های بی‌سیم به شما آزادی بیشتری میده و تجربه‌ی واقعیت مجازی پویاتری رو به شما ارائه میده، اما لازمه به مدت عمر باتری توجه کنید چون ممکنه استفاده از بازی رو محدود کنه.
این هدست‌ها معمولاً سنگین‌تر هستند. هدست‌های سیمی به طور کلی ساده‌ترن و ممکن است تجربه‌های بصری با کیفیت بالاتری رو فراهم کنند، اما وجود سیم ممکنه به شما یادآوری کند که در دنیای مجازی قرار دارین و احساس واقعی بودن رو تحت تأثیر قرار بده.
به طور خلاصه، فناوری واقعیت مجازی یک دنیای تازه از تجربه‌های پویا و چشم‌نواز رو ارائه کرده. با استفاده از هدست‌های پرقدرت که با نمایشگرهای پیشرفته و لنزهای ترازویی تجهیز شده‌اند، این تکنولوژی توانسته است تا تجربه‌ای به شدت به واقعیت نزدیک را برای کاربران خلق کند. با حرکت کردن و جهت‌دهی به سر، هدست‌های واقعیت مجازی واکنش‌های واقعی رو به دنیای مجازی منتقل می‌کنند و تجربه‌ای تعاملی و شگفت‌انگیز به ارمغان می‌آورند. امکاناتی از جمله تعامل با اشیاء تا دنبال کردن حرکات دست و حتی فراتر از حدود دید، به کاربر احساس فعالیت در دنیای واقعیت مجازی می‌دهد.
با وجود پیشرفت‌های چشمگیر در عالم واقعیت مجازی، هر نوع هدست دارای مزایا و معایبی است. هدست‌های PCVR با کیفیت تصویر فوق‌العاده، نرخ تجدید بالا و کنترل‌های پیشرفته، تجربه بازی‌های واقعیت مجازی رو به یک سطح جدید می‌برند، اما نیاز به سیستم قوی و هزینه بالا دارند. همانطور در مقابل، هدست‌های مستقل از نظر سادگی و راحتی در استفاده، برای تجربه واقعیت مجازی بهترین انتخاب هستند، اما توانایی گرافیکی آنها نسبت به هدست‌های متصل به سیستم‌های قوی کمتره. علاوه بر این، تکنولوژی هدست‌های واقعیت مجازی همچنان در حال پیشرفته و در آینده حتما بهبود پیدا میکنه و تجربه‌های جدید و نوآورانه‌ای رو به کاربران ارائه میده.
تسهیل درمانهای فیزیکی، آموزش پزشکی، درمان های روانی.
کاربرا می‌تونن با استفاده از واقعیت مجازی به‌طور واقعی‌تر با یه شهر و جاذبه‌های گردشگری آشنا شن.
یه بازی واقعیت مجازی می‌تونه به کاربرا انگیزه بیشتری برای بازی کردن بده و آنها رو به ادامه‌ی بازی ترغیب کنه.
امکان پیمایش در محیط و چرخش 360 درجه در محیط.
یه بازی واقعیت مجازی می‌تونه باعث شه که کاربرا حس زنده تر و بهتری از بازی داشته باشن.
فقط کافیه وارد صفحه واقعیت مجازی سایت ما بشی کلیک کن تا یه تجربه متفاوت داشته باشی
پیکس لینک یک استودیوی نوآور دیجیتال هست که به برندها و شرکت‌هایی که می‌خواهند مشتریان، محصولات یا فرآیندهای خود را از طریق راه‌حل‌های دیجیتالی به سطح بعدی تعامل ببرند، کمک می‌کنیم.
یک پاسخ
من برای پروژه دانشگاهم برداشتم عالی بود !